İz - Canan Tan

Canan Tan'ın okuduğum diğer kitaplarından farklı olduğunu söyleyebilirim. Yine güzeldi belki ama diğer kitaplarına oranla biraz daha aşağılardaydı.

Baba-kız arasındaki sevgiyi konu almış bu kitabında Canan Tan... Ama ben kitaptaki olayları yaşasam Verda'yla aynı tepkileri vermeyeceğimden belki de, ara ara sıkılmalar yaşadım.

Kitap bazı kısımlarda olayın çok dışına sapmış, gereksiz ayrıntılara yer vermişti. Böyle uzun uzadıya bir anlatımdan sonra sonunun pat diye bitmesi hayal kırıklığı uyandırdı bende.

Yine de Canan Tan sevenler okumalı mı? Evet, okumalı.

Kitaptan;

Varlığın değil, yokluğun değerini bilir insanlar. Mutluluğun değerini bilenler, mutsuzluğu tatmış olanlardır. (sy.249)

Arka Kapak

Yakın çevremizde benzerlerini görebileceğimiz gerçeklikte bir baba-kız öyküsü... Babasına hayran Verda, hatta âşık. Biricik kahramanım diyor onun için. Ne var ki, yıllar önce annesiyle babasının boşanmasından sonra ayrı düşmüşler birbirlerine.

Çatışmışlar, çelişmişler ama sevgileri içten içe hep sürmüş. Kariyerinde zirveye ulaşmış ünlü avukat Vedat Karacan''ın intiharıyla başlıyor öykü. Bu beklenmedik ölümün ardında yatan gizi çözmek Verda''ya düşmektedir. Geriye dönüp baktığında yüzleştiği keşke''leriyle, pişmanlıklarıyla ve içini kavuran devasa bir özlemle sürecektir babasının izini...

"Minicik çocuk ellerimi avucunun içine hapsettiğinde, yüreğim yüreğinde eriyordu babacığım. Parmaklarım büyüdü diye mi tutmuyorsun artık ellerimi? Keşke hep küçük kalsalardı... Ne oldu da ayrıldı ellerimiz baba? Hiçbir zaman soramadım bunu sana. Sormak istediğimde fırsat olmadı, fırsat olduğunda cesaretim... "